Test new Νέο Δοκιμαστικό

Δοκιμή νέας ανάρτησης - ενημερωση

Το σπέρμα κυλάει...

Για άλλη μια φορά (μου συμβαίνει συχνά τελευταία) αισθάνομαι ότι είμαι τρελός. Προχθές, όλοι ακούσαμε στις ειδήσεις (εγώ της κρατικής ΝΕΤ) ότι το πόρισμα από την ιατροδικαστική εξέταση του πτώματος του παιδιού, έδειξε ότι η σφαίρα είχε εισέλθει στο σώμα του υπο γωνία, με φορά από κάτω προς τα άνω. Νωρίτερα, από την Κυριακή, γνωρίζαμε ότι ο μαλάκας (αρνούμαι να του δώσω άλλη ιδιότητα) ισχυριζόταν ότι έριξε τρεις φορές, δύο στον αέρα και μια στον δρόμο.
Σήμερα το μεσημέρι, η χαρά του φυσιογνωμιστή ψυχιάτρου, βγαίνει και δηλώνει (εγώ τον είδα στον Άλφα), εν μέσω εμετικών καρυκευμάτων περί του εκλύτου βίου του αποθανόντος, ότι ο πελάτης του έριξε δύο φορές, ίσως και τρίτη, δεν θυμάται (!!), όλες στον αέρα ενώ η ιατροδικαστική αυτοψία επιβεβαιώνει την εκδοχή αυτή, αφού συμπεραίνει ότι η σφαίρα εισήλθε στο σώμα με φορά από ΑΝΩ προς τα ΚΑΤΩ. Λίγο αργότερα, σε εκπομπή του Αντέννα με καλεσμένο μεταξύ άλλων και τον τ. πρύτανη του ΕΜΠ Νίκο Μαρκάτο, η Κα Ευαγγελάτου σχολιάζει με το γνωστό «συγκαταβατικό» της ύφος το παραπάνω απολογητικό υπόμνημα, ενώ την στιγμή που αναφέρει ότι η σφαίρα εισήλθε με φορά από άνω προς τα κάτω, στην οθόνη βλέπουμε το γράφημα που το κανάλι είχε ήδη φτιάξει, με την αρχική εκδοχή, δηλαδή με την σφαίρα να εξοστρακίζεται στον δρόμο και να εισέρχεται στο σώμα με φορά από τα κάτω προς τα άνω. Ο σουρεαλισμός στις δόξες του.

Περιττό να προσθέσω ότι κανένας δεν έκανε την παραμικρή ερώτηση για το πώς μπορούν να έρχονται (κυριολεκτικά εδώ) τα πάνω κάτω, ούτε την παραμικρή παρατήρηση για την εξόφθαλμη αυτή αντίφαση. Ούτε από τους παρευρισκόμενους, ούτε από τους δημοσιογράφους κανενός καναλιού, ούτε κάν σε blog που ασχολούνται με την επικαιρότητα εντόπισα κάτι. Το μόνο που άκουσα (νομίζω στον Αλφα) είναι ότι αφαιρέθηκε από το πτώμα πριν από την ταφή του, το κομμάτι σάρκας μέσα από το οποίο πέρασε η σφαίρα, για να μελετηθεί καλύτερα (δηλαδή για να καταστραφεί, αφού δεν θα μπορούσαν καν καταστρέψουν ή να «χάσουν» το πτώμα!)
Με δεδομένο ότι ο ιατροδικαστής μπορεί να διακρίνει τα πόδια από το κεφάλι, (έτσι πιστεύω τουλάχιστον) μου φαίνεται εντελώς αδύνατο να μπερδέψει το πάνω με το κάτω με αποτέλεσμα να αναγκαστεί να διορθώσει το πόρισμά του δύο μέρες αργότερα. Η μόνη περίπτωση να ισχύει αυτό, είναι εάν η γωνία εισόδου της σφαίρας είναι σχεδόν 90ο με τον άξονα του σώματος, οπότε το 85ο (πρώτη εκδοχή) με το 95ο (δεύτερη εκδοχή) πράγματι είναι πιθανό να μην μπορεί να προσδιοριστεί με βεβαιότητα. Τότε όμως, μιλάμε για ευθεία βολή…

Για να τελειώνω, είναι προφανές ότι για τον μαλάκα ετοιμάζεται μαλακό στρωματάκι με πούπουλα για να πέσει, όπως άλλωστε έγινε και με τον προηγούμενο μαλάκα, το ’85. Συκοφαντείται το θύμα ότι τάχα διώχθηκε από την σχολή Μωραΐτη και άλλαζε γενικά συνέχεια σχολεία (η σχολή ήδη διέψευσε ότι απέβαλλε το παιδί, προσθέτοντας ότι η διαγωγή του ήταν πάντα κοσμιότατη, σε όλη τη διάρκεια της συνεχούς φοίτησής του από την 1η δημοτικού μέχρι την 3η γυμνασίου), ηρωοποιείται ο μαλάκας (οικογενειάρχης με δύο καθυστερημένα αδέλφια υπό την εποπτεία του, σσ. Πρόσθεσε άλλο ένα) κλπ.
Άλλωστε και η προφυλάκισή του, ενάντια στο γράμμα του νόμου, όπως αυτό ορθά (εδώ) αναφέρεται στο απολογητικό υπόμνημα, είναι προφανώς τμήμα του show για να καθησυχάσουν τα πνεύματα. Και μην μου πείτε ότι είναι και για την προστασία του! Προστασία από ποιόν; Από την χαροκαμένη μάνα; Από τα δεκαπεντάχρονα; Από τους τζάμπα επαναστάτες; Ή από τους ομόσταυλους προβοκάτορες;
Όμως όταν δουλεύουν με τέτοιο αισχρό τρόπο μια μητέρα, που θα πρέπει να αισθάνεται τον (πρώην) γιό της να δολοφονείται για άλλη μια φορά, και κανένας καραγκιόζης «δημοσιογράφος» δεν αναφέρει το παραμικρό, κανένας «αντιεξουσιατής» του κώλου δεν βγαίνει στο δρόμο με μεγαλύτερη οργή από πρίν (και δικαιολογημένη) και κανένα πρόβατο συμπολίτης μου δεν παίρνει χαμπάρι για το εξόφθαλμο, τα συμπεράσματα είναι τα εξής:

Α) Δεν υπάρχει βέβαια κράτος στο Ελλαδιστάν (ποτέ δεν υπήρξε), υπάρχει όμως πανίσχυρο παρακράτος. Που ποτέ δεν εξαρθρώθηκε. (Σώωωωπα!)
Β) Δεν υπάρχει δημοκρατία, μόνο ένας ήπιος (ευτυχώς, κι αυτό είναι μια εξέλιξη) αυταρχισμός. Δεν υπάρχει ελευθερία έκφρασης, εάν υπογράψεις «δήλωση συμμόρφωσης», και αν δεν υπογράψεις, είσαι καταδικασμένος στην αφάνεια, άρα κανείς δεν σε ακούει. Δεν υπάρχουν «γνωστοί άγνωστοι» αλλά μόνο «γνωστοί γνωστότατοι» που δημιουργούν προβοκάτσιες σύμφωνα με τις οδηγίες του παρακράτους. Πάντοτε έτσι ήταν, τουλάχιστον από το 74 και μετά και το ίδιο ισχύει και με την 17Ν (αλλά αυτό είναι θέμα που θέλει ανάπτυξη, άλλη φορά). Και δεν είμαι κομμουνιστής, ούτε «εξωκοινοβουλευτικός», ούτε «αναρχικός» (για να μην παρεξηγούμαστε). Ξέρω, και πάλι δεν λέω κάτι καινούργιο, όμως υπάρχει και το τελευταίο συμπέρασμα :
Γ) Όλα τα παραπάνω, ΜΑΣ αξίζουν.

Αλλά είπαμε, τελευταία, αισθάνομαι λίγο τρελός…

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΑΛΙΑ

«Ο ασθενής έχει το δικαίωμα του σεβασμού του προσώπου του και της ανθρώπινης αξιοπρέπειάς του»
(σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 47 του Ν. 2071/ 1992)

«Να γίνουν εξαίρεση οι αλμπάνηδες ρε παιδιά, όχι ο κανόνας...»

(Αμαλία Καλυβίνου, 1977-2007)

Από την ηλικία των οκτώ ετών, η Αμαλία ξεκίνησε να πονάει. Παρά τις συνεχείς επισκέψεις της σε γιατρούς και νοσοκομεία, κανένας δεν κατάφερε να διαγνώσει εγκαίρως το καλόηθες νευρίνωμα στο πόδι της. Δεκαεπτά χρόνια αργότερα, η Αμαλία έμαθε ότι το νευρίνωμα είχε πια μεταλλαχθεί σε κακόηθες ινοσάρκωμα.



Για τα επόμενα πέντε χρόνια η Αμαλία είχε να παλέψει όχι μόνο με τον καρκίνο και τον ακρωτηριασμό, αλλά και με την παθογένεια ενός Εθνικού Συστήματος Υγείας που επιλέγει να κλείνει τα μάτια στα φακελάκια και επιμένει να κωλυσιεργεί με παράλογες γραφειοκρατικές διαδικασίες. Πέρα από τις ακτινοβολίες και τη χημειοθεραπεία, η Αμαλία είχε να αντιμετωπίσει την οικονομική εκμετάλλευση από γιατρούς που στάθηκαν απέναντί της και όχι δίπλα της. Πέρα από τον πόνο, είχε να υπομείνει την απληστία των ιδιωτικών κλινικών και την ταλαιπωρία στις ουρές των ασφαλιστικών ταμείων για μία σφραγίδα.

Η Αμαλία άφησε την τελευταία της πνοή την Παρασκευή 25 Μαϊου 2007. Ήταν μόλις 30 ετών.

Πριν φύγει, πρόλαβε να καταγράψει την εμπειρία της και να τη μοιραστεί μαζί μας μέσα από το διαδικτυακό της ημερολόγιο. Στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://fakellaki.blogspot.com, η νεαρή φιλόλογος κατήγγειλε επώνυμα τους γιατρούς που αναγκάστηκε να δωροδοκήσει, επαινώντας παράλληλα εκείνους που επέλεξαν να τιμήσουν τον όρκο που έδωσαν στον Ιπποκράτη. Η μαρτυρία της συγκίνησε χιλιάδες ανθρώπους, που της στάθηκαν συμπαραστάτες στον άνισο αγώνα της μέχρι το τέλος.

«Ο στόχος της Αμαλίας ήταν να πει την ιστορία της, ώστε μέσα απ' αυτήν να αφυπνίσει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους και συνειδήσεις. Κυρίως ήθελε να δείξει ότι υπάρχουν τρόποι αντίστασης στην αυθαιρεσία και την εξουσία των ασυνείδητων και ανάλγητων γιατρών, αλλά και των γραφειοκρατών υπαλλήλων του συστήματος υγείας.»

(Δικαία Τσαβαρή και Γεωργία Καλυβίνου - μητέρα και αδελφή της Αμαλίας)

Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 77 του Ν. 2071/ 1992, θεωρείται πειθαρχικό παράπτωμα για τους γιατρούς του Ε.Σ.Υ:

«Η δωροληψία και ιδίως η λήψη αμοιβής και η αποδοχή οποιασδήποτε άλλης περιουσιακής παροχής, για την προσφορά οποιασδήποτε ιατρικής υπηρεσίας»

Η Αμαλία Καλυβίνου αγωνίστηκε για πράγματα που θεωρούνται αυτονόητα σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος. Δυστυχώς δεν είναι και τόσο αυτονόητα στην Ελλάδα. Συνεχίζοντας την προσπάθεια που ξεκίνησε η Αμαλία, διαμαρτυρόμαστε δημόσια και απαιτούμε:

* ΝΑ ΠΑΡΘΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΜΕΤΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ ΚΑΙ Η ΑΝΙΣΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΕΠΙΦΕΡΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ

* ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΙΟ ΕΥΕΛΙΚΤΟΣ Ο ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗ ΘΡΗΝΗΣΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΘΥΜΑΤΑ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΧΡΟΝΟΒΟΡΩΝ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ

* ΝΑ ΕΠΙΒΛΗΘΕΙ ΑΥΣΤΗΡΟΤΕΡΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΤΗ ΔΙΑΠΛΟΚΗ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ

* ΝΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΟΙ ΑΝΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΣ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΣΥΝΕΧΗΣ ΚΑΙ ΑΡΤΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΝΟΣΗΛΕΥΤΕΣ ΤΟΥ Ε.Σ.Υ.

* ΝΑ ΚΑΘΙΕΡΩΘΕΙ Η ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΦΑΚΕΛΟΥ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΟΥΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΣ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΠΙΣΠΕΥΔΕΤΑΙ Η ΣΩΣΤΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ

ΑΣ ΠΑΨΕΙ ΠΛΕΟΝ Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΩΝ, ΠΟΥ ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ ΝΑ ΛΑΔΩΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΠΑΡΑ ΝΑ ΑΜΕΙΒΟΝΤΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ.

* ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ

* ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ

* ΟΧΙ ΑΛΛΟΣ ΕΜΠΑΙΓΜΟΣ

ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ ΔΩΡΕΑΝ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ. ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.

Την επόμενη φορά που θα χρειαστεί να δώσετε φακελάκι, μην το κάνετε. Προτιμήστε καλύτερα να κάνετε μια δωρεά. Η τελευταία επιθυμία της Αμαλίας ήταν η ενίσχυση της υπό ανέγερση Ογκολογικής Μονάδας Παίδων.
(Σύλλογος Ελπίδα, τηλ: 210-7757153, e-mail: infο@elpida.org, λογαριασμός Εθνικής Τράπεζας: 080/480898-36, λογαριασμός Alphabank: 152-002-002-000-515. Θυμηθείτε να αναφέρετε ότι η δωρεά σας είναι "για την Αμαλία").

ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΦΙΛΩΝ ΤΗΣ ΑΜΑΛΙΑΣ

Που πά, ρε Καραμήτρο...

Πρόσφατα, ολοκληρώνοντας το εξαιρετικό βιβλίο του Michel Onfray «Πραγματεία περί Αθεολογίας», και ενώ ο συγγραφέας επισήμαινε το πρόβλημα των βαθιά ριζωμένων χριστιανικών δομών σε φαινομενικά «αποχριστιανοποιημένες» κοινωνίες, μου εμφανίζεται ξαφνικά, έξι περίπου σελίδες προ του τέλους, η παρακάτω παράγραφος, δηλωτική όλων όσα οι σύγχρονες δυτικές κοινωνίες θεωρούν ως αυτονόητες κατακτήσεις, εδώ και αιώνες:

«Βέβαια, ο αγώνας της ελεύθερης σκέψης, έχει αποφέρει σημαντικά αποτελέσματα στην ανάρρηση της νεωτερικότητας: αποδόμηση των χριστιανικών μύθων, απενοχοποίηση των συνειδήσεων, κοσμικό χαρακτήρα του όρκου στο δικαστήριο, κοσμικό χαρακτήρα στην εκπαίδευση, στην υγεία και το στρατό, καταπολέμηση της θεοκρατίας προς όφελος της δημοκρατίας ως θεσμού και ιδίως ως Κράτους, διαχωρισμό Εκκλησίας και Κράτους, εν όψει της πιο περίλαμπρης νίκης.»

... και στην συνέχεια, αρχίζει να μιλά για τον μακρύ ακόμα δρόμο προς μία μετα-χριστιανική κοινωνία κλπ κλπ...

Κι εγώ, λοιπόν, κλείνοντας το βιβλίο (δεν άντεξα να προχωρήσω πολύ) και ανίκανος να αποφασίσω εάν θα έπρεπε να λυθώ στα γέλια ή να ξεσπάσω σε λυγμούς, έβαλα την «Ιεροτελεστία της Άνοιξης» του Igor Stravinsky στο CD Player, ένα μεγάλο ποτήρι Hennessy Paradis και μέθυσα στην ψευδαίσθηση ενός οργιάζοντος λουλουδιασμένου κήπου...

Περί του blogme.gr, συνέχεια...

Το θέμα έχει ήδη πάρει διαστάσεις χιονοστιβάδας. Οι μεγάλες εφημερίδες (Ελευθεροτυπία, Καθημερινή κλπ) έχουν ήδη ασχοληθεί, το ίδιο και ο Λαμπράκης (in.gr) αλλά και το bbc. Αντί να μαζέψω κι εγώ τις εξελίξεις αυτές και να τις παραθέσω με links, παραπέμπω στην θαυμάσια σχετική δουλειά της Αρτάνιδος. Εδώ, περιορίζομαι να προσθέσω το (για άλλη μία φορά) εξαιρετικό σχετικό άρθρο του Πάσχου Μανδραβέλη στην Καθημερινή, την σχετική δήλωση του Θ. Ρουσόπουλου, καθώς και το δικό μου σχόλιο για το ζήτημα:

Θέλω να πιστεύω οτι το περιστατικό είναι μεμονωμένο και αποτελεί ένα κράμα «φασιστοφέρνουσας» διαφθοράς των εμπλεκομένων ανθρώπων της εισαγγελίας και βλακώδους άγνοιας, χωρίς βέβαια να γνωρίζω την αναλογία των δύο αυτών συστατικών. Πάντως, σε κάθε περίπτωση, η προσοχή μου εστιάζεται στην αντίδραση του κρατικού μηχανισμού σε μία (καταφανώς) απολύτως αστήρικτη μήνυση: αντί να την απορρίψει, ως όφειλε, εξάντλησε όλη την αυστηρότητα του νόμου, κάτι που σπάνια έχει κάνει στο παρελθόν σε αντίστοιχες περιπτώσεις. Και όσο και αν θεωρώ το περιστατικό «μεμονωμένο», κανείς δεν μου αποκλείει οτι θα επαναληφθεί κάποια στιγμή στο μέλλον. ΑΥΤΟ, λέγεται τρομοκρατία. Και δυστυχώς, με τέτοιους χειρισμούς, χαντακώνεται το Ελληνικό Internet. Γιατί θα είναι τουλάχιστον αφελής κάποιος να προβεί πλέον σε μία ψηφιακή έκδοση γνώμης, αποθηκευμένη σε Ελληνικούς servers, όταν γνωρίζει οτι ανα πάσα στιγμή κινδυνεύει να υποστεί την ταλαιπωρία και το κόστος (με πολλές έννοιες) του αυτόφωρου, της κατάσχεσης του εξοπλισμού του και των δικαστηρίων, χωρίς να έχει κάνει κάτι επιλήψιμο.

Σε ότι αφορά την ταυτότητα του μηνυτή, αυτή μου είναι λίγο έως πολύ αδιάφορη. Δικομανείς λιακουραίοι ελληναράδες υπήρχαν και θα υπάρχουν πάντοτε. Εμένα με αφορά πως η πολιτεία με προστατεύει από αυτούς. Και με θλίβει, που προφανώς δεν το κάνει.

Τέλος, επειδή ειπώθηκε οτι ο μηνυτής ενδεχομένως μέσω της μήνυσής του, αποσκοπούσε στην δημοσίευση της πραγματικής ταυτότητας του blogger που τον δυσφήμησε, δεν βλέπω πως θα μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο. Η Google, ακόμα και να ήθελε να δώσει στοιχεία, δεν νομίζω οτι διαθέτει κάτι περισσότερο από ένα e-mail, το οποίο με την σειρά του παρέχεται δωρεάν από κάποιον παροχέα (π.χ yahoo) ο οποίος, ομοίως, δεν έχει τα πραγματικά στοιχεία του ατόμου. Σε ότι αφορά δε τις IP, αυτές δηλώνουν τους υπολογιστές που συνδέονται με το σύστημα. Μία από αυτές ενδέχεται να είναι του blogger. Δύσκολα όμως μπορεί να στοιχειοθετηθεί ποια είναι αυτή από όλες. Ο blogger μπορεί να ποστάρει σήμερα από το κέντρο της Αθήνας, αύριο από την Αντίς Αμπέμπα, ή μέσω Torpark, οπότε πιάς τ΄ αυγό... Μου φαίνεται πιθανότερο, εάν μάλιστα ο μηνυτής είναι αυτός που έχει διαρρεύσει, η μήνυση να αποτελεί απλώς μία εκδήλωση δύναμης, μία προσπάθεια τραμπουκίστικου εκφοβισμού, συνήθης πρακτική σε φασιστοειδή τύπου λιακόπουλου.

Υ.Γ.
Επειδή ίσως ορισμένοι θεωρούν οτι έκαστος blogger κρύβεται πίσω από την ανωνυμία του, η οποία του δίνει την δυνατότητα να προβαίνει ενδεχομένως σε δημοσιεύσεις που δεν θα έκανε επώνυμα, επισημαίνω οτι σε καθεστώτα όπου η προστασία της ελευθερίας της έκφρασης είναι αμφίβολη, στα οποία πιθανώς, συγκαταλέγεται πλέον και η Ελλάδα, η ανωνυμία είναι σχεδόν προϋπόθεση της ελεύθερης έκφρασης. Όμως αντί να παραθέσω περισσότερα στοιχεία περί αυτού, προτιμώ να αφήσω τους αμίμητους monty pythons να τα παρουσιάσουν με τον δικό τους τρόπο.