Σάββατο 15 Ιουλίου 2006

Α ρε Δημοκρατία που σας χρειάζεται! (μέρος Α) *

Μπάχαλο έχουμε γίνει. Ο καθένας κάνει ό΄τι του καπνίσει, αναφωνεί ο νεορωμιός και συμπληρώνει με νοσταλγική χροιά στη φωνή του: Α ρε Παπαδόπουλος που σας χρειάζεται! Άλλος, πάλι, νιώθοντας ενοχές που συμμετέχει σε αυτό το μπάχαλο (ο προηγούμενος αισθάνεται εαυτόν αποστασιοποιημένο), αντικαθιστά το «σας» με το «μας». Πράγματι, σαν λαός, διατηρούμε παραδόξως ασίγαστη αυτήν την αίσθηση του ασθενούς που αναζητεί απεγνωσμένα τον εν λόγω σχιζοφρενή Δρ Μένγκελέ του (αλήθεια έχετε προσέξει ποτέ τα μάτια του όταν μιλάει;), για να τον θέσει επί της χειρουργικής κλίνης.

Το επώνυμο «Παπαδόπουλος» από το δημοφιλέστερο ίσως επώνυμο του τηλεφωνικού καταλόγου, αποκτά μετά την λεγόμενη «επταετία» και άλλη ιδιαίτερη σημασία πλην της ετυμολογικής: αυτήν του γιατρού του Έθνους. Όσο για την ετυμολογική σημασία, αυτή είναι νομίζω προφανής: το παπαδοπαίδι. Στόχος της παρούσης λογοδιάρροιας είναι να δώσουμε ευαγ(γ)έλια στον λαό. Πετάξτε τα Prozak, απολύστε τους ψυχοθεραπευτές σας. Το όνειρο είναι ζωντανό. Ο Παπαδόπουλος με κάθε έννοια, και σαν γιατρός και σαν παπαδοπαίδι, ποτέ δεν έφυγε από κοντά μας! Εκείνη που ποτέ δεν ήρθε, είναι εκείνη που το όνομά της σφετερίστηκαν και εξακολουθούν να σφετερίζονται πλήθος ημίτρελων αρχομανών από την αρχαιότητα έως τις μέρες μας.

«Πατρίς, θρησκεία, οικογένεια» η πανάκεια που προστάζει ο γιατρός. Και «Ησυχία, τάξη και ασφάλεια» η συμπληρωματική θεραπεία – σαν να λέμε, εγώ σου κόλλησα το πόδι με τον γύψο, τώρα πρέπει να κάνεις και λίγη φυσιοθεραπεία, ξέρεις λίγη φάλαγγα, κανά ηλεκτροσόκ να ξυπνήσουν οι μύες, απλά πράγματα. Αυτά, τότε. Και δεν ήταν καθόλου αστεία, τουλάχιστον για εκείνους (τους λίγους ομολογουμένως, πολύ λίγους) που τόλμησαν να αρθρώσουν μια διαφορετική άποψη και δεν δέχτηκαν να πάψουν να την υποστηρίζουν. Για κάποιους άλλους βέβαια, αργότερα ήταν και εξακολουθεί να είναι η πηγή του πλούτου τους, ενώ για τους περισσότερους δεν υπήρξε καμία διαφορά, αλλά αυτό είναι ένα διαφορετικό ζήτημα.

Ναί, μα τώρα έχουμε Δημοκρατία θα πουν μερικοί. Το τί ακριβώς σημαίνει Δημοκρατία και τί κυνο-βολευτική δη-μ(ωρ)ο-κρατία, θα το δούμε παρακάτω. Βλέπετε, πέρα από τις απροκάλυπτες δικτατορίες, σαν εκείνη που γνώρισε η χώρα στην επταετία, υπάρχουν και άλλες, τόσο απατηλές που ξεγελούν και τον πιο ελευθερόφρονα. Τόσο διακριτικές, που δεν τις αισθάνεται να του περνούν τις αλυσίδες. Και ταυτόχρονα, τόσο ευνουχιστικές, που αποκόπτουν αυτώ... πάσαν πολιτικής συνειδήσεως ελπίδα (για να παραφράσω τον Κο Ροϊδη).
Δεν πρέπει να μας ξενίζει λοιπόν το γεγονός της επίκλησης μίας εξουσιαστικής πατρικής φιγούρας, από ένα πολιτικό νήπιο όπως ο νεορωμιός. Ο υπήκοος, όπως βλακωδώς ακόμη και σήμερα (ή μήπως ειλικρινώς), αποκαλούν συχνά τον «Έλληνα» στα ΜΜΕ, θέλει τον Βασιλιά του. Όποιο όνομα και να έχει εκείνος. Αν μάλιστα είναι και γιατρός... ένα μόνο θα πώ: Μπορείτε να φαντασθείτε την υπέρτατη στιγμή ευτυχίας για την μέση νεορωμαίικη οικογένεια; Εγώ δεν μπορώ να σκεφτώ άλλη, από αυτήν όπου ο γιόκας παίρνει το πτυχίο του γιατρού ή η κορούλα φέρνει τον γιατρό γαμπρό στο σπίτι (στα σεξιστικά δεν θα επεκταθώ).

Εν τάξει, καταλαβαίνουμε, δεν μας λές δα και κάτι καινούργιο! Όμως σήμερα έχουμε πολιτικές ελευθερίες, ισότητα, προστασία από αυθαιρεσίες και όλα αυτά τα αγαθά μαζί με τόσα άλλα είναι κατοχυρωμένα από τον θεμέλιο λίθο του πολιτεύματος, το Σύνταγμα. Ακόμα και αν η δημοκρατία στην μορφή που την ζούμε σήμερα είναι ατελής, έχουμε το σύνταγμά μας που μας προστατεύει και που οφείλουμε να το προστατέψουμε.

Ωραία λοιπόν, θα ρίξουμε μια γρήγορη ματιά στον θεμέλιο αυτόν λίθο. Αλλά όταν τελειώσουμε, μην εκπλαγείτε εάν μετά τρόμου διαπιστώσετε οτι η κατάλυση του συντάγματος από τον συνταγματάρχη, ήταν περισσότερο μία πράξη εντυπωσιασμού, άντε, ίσως και σημειολογίας. Με τον τρόπο που πήρε βέβαια την εξουσία, θα έπρεπε αναγκαστικά να καταργήσει κανά δύο άρθρα, όμως μην ξεχνάτε τρία πράγματα: Πρώτον ο Χίτλερ εξελέγη, Δεύτερον: είναι πάρα πολλοί αυτοί που πιστεύουν οτι εάν ο γιατρός προκήρυσσε εκλογές στον πρώτο χρόνο της εξουσίας του, θα τις κέρδιζε χωρίς νοθεία και τέλος τρίτον: εκλογές τελικά προκηρύχθηκαν και κερδίθηκαν (με σταλινικά ποσοστά βέβαια αλλά τί σημασία έχει;) και το πολίτευμα επανήλθε σε «προεδρευόμενη δημοκρατία» (άς πούμε).

Ίσως μου πείτε οτι η ερμηνεία του συντάγματος είναι πολύπλοκη υπόθεση και απαιτεί βαθιές εξειδικευμένες γνώσεις «συνταγματολόγου». Θα απαντήσω οτι εάν χρειάζομαι συνταγή οφθαλμίατρου (συνταγ-ματολόγος) για να μπορέσω να διαβάσω «σωστά» τον θεμέλιο λίθο του πολιτεύματος, πάνω στον οποίο δομούνται όλοι η νόμοι και ο οποίος καθορίζει το πολίτευμα, ε τότε ούτε σύνταγμα έχω, ούτε δύναμαι να θεωρήσω εαυτόν (έστω και κατ΄επίφασιν) πολίτη. Εάν δεν νοείται άγνοια νόμου, πόσο μάλλον του συντάγματος!

(Συνεχίζεται. Στο επόμενο, οι εκθλίψεις των πρώτων άρθρων του Συντάγματος της Ελλάδος).

* Με το παρόν post, σκέφτηκα να ξεκινήσω μία σειρά άρθρων αφιερωμένων στην πολυλατρεμένη μου χθόνια Θεά, που γεννήθηκε στην γή αυτή που μολύνουμε σήμερα, και με την ομορφιά της ενέπνευσε έναν λαμπρό πολιτισμό, αλλά και τόσους ρομαντικούς ονειροπόλους στα μετέπειτα χρόνια του ξυπνήματος από τον χιλιόχρονο εφιάλτη. Σαν φόρο τιμής, θα προσπαθήσω να δείξω αφ ενός (στο Α μέρος) την ασχήμια του θλιβερού υβριδίου (με την ετυμολογική έννοια) που τολμά να φέρει σήμερα το όνομά της και αφ ετέρου (στο Β μέρος) την απαράμιλλη ομορφιά της ίδιας της Θεάς. Στο πρώτο μέρος, υποστηρικτής μου θα είναι και το Σύνταγμα της Ελλάδος, την έκθλιψη του οποίου θα επιχειρήσω. Στο δεύτερο, μεταξύ άλλων και ο αείμνηστος Κορνήλιος Καστοριάδης, ο οποίος έχει ήδη γράψει όλα όσα θα ήθελα να πώ, πολύ καλύτερα από όσο θα μπορούσα εγώ να τα εκφράσω.

8 Comments:

At 16/7/06 14:36, Blogger Π said...

Παρατήρηση (εκ της ολιγόμηνης πείρας μου): μην ανησυχήσεις αν δεν δεις σχόλια μέχρι τη Δευτέρα!

 
At 16/7/06 23:59, Blogger funEL said...

... διότι το σαββατοκυριακο ΟΛΟΙ διαβάζουν το καινούργιο σαβουροπακέτο του λιάκουρα MALAKUM LIAKOPULAROUM (πως να ξεχωρίζετε μια μαγισσα), το περίφημο μεσαιωνικό βιβλίο της ιεράς Εξέτασης με την ΑΛΗΘΕΙΑ του οποίου εκαψε εκατονταδες χιλιάδες ανθρώπους.
Ο ΛΙΚΟΥΡΟΜΕΣΑΙΩΝΑΣ ΕΦΤΑΣΕ

+εβλογησον+

 
At 17/7/06 12:09, Blogger rodanis said...

π:
Άς τα αυτά, με το ρημάδι το 14 τί κάνουμε!

funel:
Α, παρακαλώ σεβασμός στον Εκδότη μου. Μόλις έβγαλε το ολοκαίνουργια βιβλίο, το οποίο υπογράφω ως γέρων Παστίτσιος, και στο οποίο αναγράφονται ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ για τον πανάρχαιο αποικισμό του ΕΛ πάσο από τους πελασγούς. Απίστευτες φωτογραφίες από την ανακάλυψη προχριστιανικής βυζαντινής Βασιλικής, με επιγραφές στο εσωτερικό της, στην Γραμμική Γ (τα) την οποία εγώ, πρώτος αποκρυπτογράφησα και οι οποίες (επιγραφές) μαρτυρούν την έλευση των ΕΛ από το διάστημα, μέσα σε τεριρεμοκοσμόσφαιρες, για την επανίδρυση της νέας Λιακουρικής Αυτοκρατορίας. Ο καιρός γάρ εγγύς.
Γι αυτό, σηκωνόμαστε ΤΩΡΑ όλοι από τις καρέκλες μας, και παίρνουμε τηλέφωνο να το προλάβουμε, γιατί αύριο δεν θα υπάρχει.
*νοσηγολβε*

 
At 17/7/06 13:40, Blogger cyrus said...

Αααα, ώστε εσύ είσαι ο Παστίτσιος! Πουλάκι μου...

Λοιπόν, το ορεκτικό το χωνέψαμε -- γιαααα προχώρει στο πρώτο πιάτο...

 
At 18/7/06 04:23, Blogger Λίτσα said...

Αν κρίνω από το ορεκτικό, τα επόμενα πιάτα θα πρέπει να είναι και απολαυστικά και χορταστικά.

 
At 18/7/06 13:36, Blogger rodanis said...

Cyrusgeo, λίτσα
Ψήνεται, ψήνεται, καθυστέρησε λιγάκι, λόγω φόρτου εργασίας (ε, να βγάλουμε και κανα φράγκο!), όμως μέχρι τέλους εβδομάδας θα ανεβεί. Πάντως έχετε και κανένα simeco μαζί, για την δυσπεψία ;-)

 
At 18/7/06 19:44, Blogger yorgos said...

τα simeco πέθαναν! ζήτω τα mallox plus!

 
At 19/7/06 12:34, Blogger Λίτσα said...

Μπα, διαθέτουμε γερό στομάχι - να ήξερες τι έχουμε καταπιεί...

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home